Run lola Run

Yürümekle meşgulum, hızlı adımlar atıyorum.. 3 km çok mu? ya da orası 3 km var mı? arası düşünce abuklamaları.
Kaldırım taşlarına bakıyorum, bir taşın bittiği ve diğerinin başladığı yerdeki "çizgi" lere takılıyor gözlerim.
Her attıgım adımda, çizgilere denk gelmemeli ayaklarım, yoksa kaybederim...

Ayaklarım yoruluyor, gittikçe bedenime yayılıyor. Beynim abuk düşüncelerle ve bir yandan da "kurallı oyun" içinde.
Gözlerden gelen görüntüleri işleyecek ve beni ayakta tutmaya çalışacak. Lider i oynuyor beni benden karışıklaştırıyor.

Hayatımın yardımcı oyuncuları bir bir akıyor emin olamadıgım 3 km lik yolun gerisinde bırakılılarak..


Bıraktım herşeyi.. Taksi dedim.. Bindim..

"40 ına merdiven dayamış" insan edasında, tipik "bükük boyun" bakan gözler..
Ben-den evvel teşrif eden bir varlık;
Abi; dedim..
"10 dk. ne demek senin hayatında"..
Yandan baktı, "Müzik açayım ben sana" teybi açtı.."
Hatasız kul olmaz, hatamla sev beni"..."
Benzin istasyonu girişinde bıraksana.." dedim. Alıştıgı dilden..

Orhan Gencebay'ın o şarkısını severdim aslında. Melodisi hoş eder, sözleri ifade ederdi birşeyler.

"Run lola Run" dedim ;
Beynimle olsam, kalan kilometreleri gitsem, "çizgi" oyununa takılsam, yardımcı oyuncuları ardımda bıraksam.

"Run lola Run" dedim ;
Taksi desem, "falan"a gidiyor musun desem ve "inadına" Binmesem..

"Run Lola Run" dedim ;
Gittim bir an.. Müşteri; "Para üstünü versene birader".. Alışmadığım dilden..