dönüşler

ve işte yine bir adım
daha;
geçmişe,
geçmişten dönen.

eskimeyen,
ve tükendikçe
yenilenen,
çığlıklar geçti
az önce...

ki
hiçbir şeyin sırası değildi
ve
zaten
öyle bir sıralama
olmayacaktı
hiçbir zaman

gittiğimi sanırken
döneceğim aslında
her an
ve şimdi
canlarımı sayıyorum

bulmak adına
kaybediyorum
durmaksızın
kendimi

elde var; kalan
ve her zaman
kalacak olan...

özel: seksenler -nostalji-

fareli köyün postacisi

acıktım ve mutfağa doğru veya yanlış seçeneklerden birini gördüm sokakta o kadar dardı ki zar zor sorular sormuşlardı sınavda düşünüyormuş gibi yapmaya çalışırken insan kendini işine kaptırır tüm paraları hırsıza ve artık yıla denk gelmişti postacı ve elektronik postaları da kendisinin getireceğini söylüyordu. bunu duyduktan sonra kendime çeki düzen vermeye karar verdim ve cümleleri birbirine bağlamaktan vazgeçtim, işte tam bu sırada, saat yirmi sularında su faturasını yarın ödemem gerektiğini farkettim ve eğer ödemezsem hiçbir şey olmayacaktı. hiçbir şey olmayacak şeyleri farketmekte üstüme yoktu. asıl meseleye geleyim; beynimde, televizyondaki karıncalı gösteren kanalı açan her kimse, çarpışan arabaların daha zevkli olduğunu bilsin. hem kablosuz klavye ile bir türlü aryuken çekemezken kablolu ve dandik klavyeyle çok da güzel aryuken çekebiliyorum. baştan sona okuyabildiysen eğer; ne kadar can sıkıntısı çektiğimi farketmişsindir. şimdi esas meseleye gelelim; havalar çok soğuk ve mavus tutan elim çok üşüyor.

çığlık

uzun süredir kalemime yazamıyordum kendimi; saçma sapan bir karanlık elimde, dizimde çocukluktan kalma yaralar ve işte zaten içsel kavgam, dışa doğru ve dünyaya teğet geçen yaşamım. kopuk kelimelerimin anlam bütünlüğü ve kullanılmayan kelimelerin yerine koyduğum hayat tecrübeleri… kendime yaptığım darbe sonucu; kendimi, kendimden indirdiğim soğuk hava dalgalarına karışan sessiz nefesim. titrek ellerim ve sadece dünyaya inat ve dünya dağ misali; ben küskün…