Sokaktayım… herhangi birinde… gözlerim kapalı ya da açılmıyor… sokak üzerinde bir kapı var aralık olan… belki bir işaretti bu açık kapı. Hayır, hayır… denize düşen yılana sarılsın kapısı… mor bulutlar tepesinde sokağın… kırmızı akıyor sokağa damla damla, bulut mavi kalıyor kansızlığında… sokak boş, içimde üç basaklı masanın dengesizliği, gözlerimde mavi yaş taneleri ve bulutun kırmızı kan taneleri buluşup, mor akıyor ayak parmaklarıma, topallıyorum sokağın sonuna doğru ve tüm kapılar açılıyor ardımdan, topal yüreğim sızıyı haykırıyor damarlarıma, kalbimin odacıklarına kadar sızı yükseliyor damarlarımda, sıcakkanlı kalbim soğuyor ve üşüyor ve kalbim ve kalbim dökülüyor tane tane kırıntılarıyla… gözlerime güneş vuruyor ve halen kapalı gözlerimin kapakları ardından seyreyliyorum kızıllığın doğuşunu...
…
..
.
“Her şey kapalı gözlerimin ardında ve ne olursa olsun, dünya ayaklarımın altında…”
.
..
…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder