22 Eylül 2005

göz kırıkları; endişem

her akşam bir önceki geceyle yatıyorum, sola dönüyorum devamlı, sağ tarafımı yok sayıyorum… uykuma cam düşüyor; göz kapaklarım parçalanıyor; sağımı arıyor solum, solum sağımda… sabaha uyuyorum; geceyi yaşayarak.. uyandığımda midemdeki ekşime ve ağzımdaki o tat gelmeden aklıma; sen düşüyorsun varlığıma… kalbim zaten bende değil… yüzümü yıkarken, yüzünü görüyorum; lavabodan akan suda… akıyorsun… suyu kapatıyorum akma boşa… nereye gidiyor bu akıl; aptallık denen sözcüğe beni ekliyorum. -lığımı buluyorum her seferinde… ıslak yüzüm; silmiyorum, sen damlıyorsun her yanıma… her damlaya dokunuşumda; acıyor duyularım, duygularım… bir ayrılığa mı çıkıyor tüm sevgiler… doğarken ağlayan; gülecek midir ölürken..

cam batıyor gözlerime, açamıyorum kapaklarımı; ya sen yoksan sağımda…

2 yorum:

Asuman Unsal dedi ki...

yalnızlığımı buluyorum her defasında, aynaya karışan yüzüm nasıl boş,nasıl acıyo sol yanım,çaresizlik mi bu çürümüş et kokusu...

sephrenia dedi ki...

yalnızlık...
benle bütünleşen..
olmazsa olmayanım...
ben artık bakmıyorum bile sağıma.

yıl olmuş kaç, sen hala ne?

bir alttaki yazı ile bu yazı arasında 15 seneden fazla zaman var. neredeyse 6000 gün. altıbin adet doğmalı batmalı gün. hepsi de adrese tesl...