1 Ocak 2006

git'me

gözlerim acımaya başladığında, bir rüzgar buldum kendime; acıyı unutacak kadar hızlı esen. yılların hızlı, günlerin yavaş aktığı, dengesiz bir akıntı içinde, titremeler sardı; içimde başlayıp dışımda süreduran.. ve şimdi, sadece kapı ardında çökmüş bir ifade, ellerimin arasında, kapalı avuçlarımda... ellerimi bırakıp gittim, kapı kapandı, açamaz oldum.

5 yorum:

Tugc dedi ki...

Bazen ruzgar en iyisidir..Cunku gozlerindeki damlamayi savurur,buharlastirir.Seni de sarsar ki, kafani gecici olarak bulaniklastirir..

Handan dedi ki...

Belki de başka bir kapıyı açmanın zamanı gelmiştir artık.

Burcu Karadaş dedi ki...

Delicesine gitme isterken buralardan bir ses duymayı beklediğim çok olmuştur:GİTME!!!

günlerdir bu sesin insana bıraktığı tesiri nasıl anlatmalıyım diye düşünürken başka biri benden önce davranmış ve bu kişinin hem anlatımını beğendiğimi hem de kıskandığımı söylemeliyim

Kocaman bir merhaba demeliyim su an sanki...Bitişlerde demesi herzaman daha anlamlıdır sanki.Ne dersin?**

Erol dedi ki...

bitiş mi demişti birileri, sonucu gör-e-meden. merhaba burcyni.

Burcu Karadaş dedi ki...

merhaba erol!!!Sana erol diyebilir miyim geyiği yapmayayım şimdi zaten dedim bile görüldüğü üzre:)
ordaki anlamı yapılan yorumun sonuna geldiğimi ama bunu aslında bir başlangıç olduğunu demek istemem di.ben kurduğum cümlelerin anlaşılamadığını,bunu suçlusunun ben olduğumu kabul edip bu yazıya sonvereyim.tekrar görüşücez..
(laf aramızda ben de git derken kal dendiğinin tasvirini yapmaya çalıştım ama senin kadar başarılı oldum mu bilmiyorum:))

yıl olmuş kaç, sen hala ne?

bir alttaki yazı ile bu yazı arasında 15 seneden fazla zaman var. neredeyse 6000 gün. altıbin adet doğmalı batmalı gün. hepsi de adrese tesl...