gözlerim acımaya başladığında, bir rüzgar buldum kendime; acıyı unutacak kadar hızlı esen. yılların hızlı, günlerin yavaş aktığı, dengesiz bir akıntı içinde, titremeler sardı; içimde başlayıp dışımda süreduran.. ve şimdi, sadece kapı ardında çökmüş bir ifade, ellerimin arasında, kapalı avuçlarımda... ellerimi bırakıp gittim, kapı kapandı, açamaz oldum.
5 yorum:
Bazen ruzgar en iyisidir..Cunku gozlerindeki damlamayi savurur,buharlastirir.Seni de sarsar ki, kafani gecici olarak bulaniklastirir..
Belki de başka bir kapıyı açmanın zamanı gelmiştir artık.
Delicesine gitme isterken buralardan bir ses duymayı beklediğim çok olmuştur:GİTME!!!
günlerdir bu sesin insana bıraktığı tesiri nasıl anlatmalıyım diye düşünürken başka biri benden önce davranmış ve bu kişinin hem anlatımını beğendiğimi hem de kıskandığımı söylemeliyim
Kocaman bir merhaba demeliyim su an sanki...Bitişlerde demesi herzaman daha anlamlıdır sanki.Ne dersin?**
bitiş mi demişti birileri, sonucu gör-e-meden. merhaba burcyni.
merhaba erol!!!Sana erol diyebilir miyim geyiği yapmayayım şimdi zaten dedim bile görüldüğü üzre:)
ordaki anlamı yapılan yorumun sonuna geldiğimi ama bunu aslında bir başlangıç olduğunu demek istemem di.ben kurduğum cümlelerin anlaşılamadığını,bunu suçlusunun ben olduğumu kabul edip bu yazıya sonvereyim.tekrar görüşücez..
(laf aramızda ben de git derken kal dendiğinin tasvirini yapmaya çalıştım ama senin kadar başarılı oldum mu bilmiyorum:))
Yorum Gönder