bilincli his

Kılıç kesiği atılmış kalbim, zerre kadar duraksamadı. Yol verdi aklıma, bu iş senindir dedi. Sensin artık onu ayakta tutacak.

Gözlerim içime bakıyor, içimdeki kitabı okuyor, sayfaları çeviriyor. Her sayfa da gelen damla damla gözyaşı dışarı atıyor kesikteki akıntıyı.
Ey! Nidası yükseliyor aklımdan.
Aklım düşlerde, düşler gözümde, gözüm uykuda ve ben uyumuyorum, tutamıyor beni zaman.
Dünü yaşıyorum, yarına uyanmadan ve bugün ölüyorum.

Gözlerim uyanıyor uykudan, ben uyuyorum yarına;
Uyanınca yarına ve
Olacaksa yarınım bugün
Yarına uyanan ben,
Neye üzüleceğim?


“Bilinçli His” ile yaşamalı... Anlayan bilmeli, diğerleri susmalı..