7 Eylül 2005

yok bi'şey

milli takım bu akşam maçı almış da olsa benim şu an canım sıkılıyor. kendimi çok yalnız hissediyorum bu gece. hâlbuki ben bunu istememiştim bu gece için. aşı olmaktan çekinirim, ama yalnızlık iğnesini illa bu gece batıracakları tuttu; kalbime. wither diyordu elin gavuru müzik eşliğinde, ben de sözlere uyuyordum. iğneyi tutanın belki de yalnızlık sezonumdan haberi dahi yok ama bu neyi değiştirir. ben yalnızlık eliyorum kocaman elekte, ki delikleri tıkalı, boşa kürek çekmek bu olsa gerek. biri beni benden alsın bu gece. suyuma ilaç katsın. aşırı dozda su içmeliyim, en ilaçlı yerinden bardağın. birileri beni uyandırmasın, ben ne zaman uyanacağımı bilmediğim, uzak bir tarih seçerim kendime…

3 yorum:

Wanna Run dedi ki...

Yalnızlık, istemediğinde gelen, istediğinde gitmeyen. Bazen ayrılmaz bir parçan -hatta gizil özlemin- bazen de koparıp atamadığın bir uzantısı etten kemikten bedeninin. Anlatsan daanlaşılamayacağın, bazen kendini bile anlayamayacağın davetsiz misafirin...
Bugün nasılsın?

Ufuk Ilter dedi ki...

suss.. hiştt gürültü yapmayın. çocuk uyuyo :).

Erol dedi ki...

Wanna,
bugün çok daha iyiyim. Fakat sanırım biraz açım =)

mirim,
ding dong =)

yıl olmuş kaç, sen hala ne?

bir alttaki yazı ile bu yazı arasında 15 seneden fazla zaman var. neredeyse 6000 gün. altıbin adet doğmalı batmalı gün. hepsi de adrese tesl...