Son sürat hız yapan arabanın içindeyim. Arabanın içerisinde gözleri yola baktığı kadar yoldaki sana da bakan biri var ve her yanımdan çıkan, akan, bastıran bir sen daha varsın. O derece çoğulsun bana ait o dar alanda…
Direksiyon fazla kıpırdatılmıyor, düz bir yol, uçsuz bucaksız, belki de dünyanın yuvarlaklığını kendime ispat edebileceğim kadar düz bir yol ve o düzlükte seyrediyoruz; sen ve ben… Sessizliği bozmak için teybe uzanıyor elim, on tuşunu bulmakta zorlanırken parmaklarım, yoldaki seni kaçırmamak gayretinde gözlerim. Maksimal derece basgitar, elektrogitar ve bateri karışımı polises uğuldamaya başlıyor ve bu dar alanda gitgide daha da darlaşan ben, seni haykırmak istiyorum. Bilinçaltımdaki tüm “sen”ler, sana aitler, bir bir yüzeye çıkıyor, adeta kusuyor bilinçaltım ve müziğin her ritminde biraz daha sertleşiyorsun aklımda… Öyle bir karmaşa var ki içimde; tüm dış etkenlerin katkısı ile daha da çılgınlaşıp, dengesizleştirdiği bir beyin ve beynimin kalbim ile yaptığı “sen” düeti… Her yer sen, sen, sen… Bitmiyorsun, bitemiyorsun onca zaman geçmesine rağmen, delirme noktasına gelmiş ve sınırlarını zorlayan beynim; daha “sen”lerin başlamadığını haykırıyor tüm damarlarıma… Istırap değil bu yaşadığım, öyle bir yoğunluk yaşıyorum ki sana dair; hiç bitmesin istiyorum her saniyesi ve her anı...
Direksiyon fazla kıpırdatılmıyor, düz bir yol, uçsuz bucaksız, belki de dünyanın yuvarlaklığını kendime ispat edebileceğim kadar düz bir yol ve o düzlükte seyrediyoruz; sen ve ben… Sessizliği bozmak için teybe uzanıyor elim, on tuşunu bulmakta zorlanırken parmaklarım, yoldaki seni kaçırmamak gayretinde gözlerim. Maksimal derece basgitar, elektrogitar ve bateri karışımı polises uğuldamaya başlıyor ve bu dar alanda gitgide daha da darlaşan ben, seni haykırmak istiyorum. Bilinçaltımdaki tüm “sen”ler, sana aitler, bir bir yüzeye çıkıyor, adeta kusuyor bilinçaltım ve müziğin her ritminde biraz daha sertleşiyorsun aklımda… Öyle bir karmaşa var ki içimde; tüm dış etkenlerin katkısı ile daha da çılgınlaşıp, dengesizleştirdiği bir beyin ve beynimin kalbim ile yaptığı “sen” düeti… Her yer sen, sen, sen… Bitmiyorsun, bitemiyorsun onca zaman geçmesine rağmen, delirme noktasına gelmiş ve sınırlarını zorlayan beynim; daha “sen”lerin başlamadığını haykırıyor tüm damarlarıma… Istırap değil bu yaşadığım, öyle bir yoğunluk yaşıyorum ki sana dair; hiç bitmesin istiyorum her saniyesi ve her anı...
ve bitmesin diye bırakıyorum kendimi orada, yazmıyorum daha fazla…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder