>mas(ke)a<

masamı sildim önce, tertemiz olduğuna iyice emin olduktan sonra, masanın üzerindeki her şeyi dağıttım. yere attım, fırlattım, şimdi tertemiz oldu. zincire vuruyorum kelimelerimi, zincirleri birleştirip; cümle. aklımı masaya koydum, kalemimle inceledim. tek tek çiziyorum altını, aklımın. beni anlatmak istiyor gibi yapıp, her şeyden bahsetmek istedim. karmaşık cümlelerin deliğine iplik geçirmek belki de dikmek onları. kimseyle konuşmak istemediğim zaman, kimseyle konuşmak istemiyorum derim. bir şeye emin olmak için önce ona emin olmalıyım, bilirim. duymak istediklerin dökülmez bu yaralı dudaklardan, olması gereken söylenir; hak edilen belki de. anlamadın mı beni? açık değil mi cümlelerim, biraz daha su katsam olur mu? açık mı içersin cümlelerimi. oysa süt diyorum ben, su katılmamış. yaşamın ölüm, ölümün yaşam için olduğu. yaşamlardan ölüm, ölümlerden yaşam doğar. tuzlu yanaklarım, tansiyonum. kendi korkumdan istifa ediyorum, dilekçem mühürlü, dağınık masamda; aklımda, altı çizili, koyu renkli ya da demli ve şekersiz hatta iki şekersiz… susmak, susamak için. susuyorum, vakit kaybetmemek için, aynı anda. yaşayıp yaşayıp, unutacaksın. unutup unutup, yaşayacaksın. kulaklarında küpeler, delik deşik et. nereye takacaksın? aklımın kulakları, üst duyum eşiği, fazla. sızlıyor. masamdaki çıkmaz yaşam sokağı, çıkamamakla meşgul, çıkmaz. –maz çünkü. yaşam. anla. anlatamayacaksın. yaşamı çıkmazdan, çıkmazdan önce, yaşa. masayı temiz tut.
aklımı aldım. çıkmaz. orada. yaşam. masayı süsledim.devir.-dim.