ellerim uçurumun rüzgârında
avuçlarımı açıp saldım, boşluğa
son baskısı yalnızlık romanımın
uçurum rüzgârında roman satan elim
ve elim cebime gider
cebimden çıkan zar’lar
sallarım zar'ları, uçurumdan aşağı
en aşağı, en uçurum
yine seni gösterir
uçurum ve aşağısı
rüzgâr ölümü estirir yüzüme
sen içindeki beni öldürürsün
kalp izleri bırakmıştım
yüreğinde bilemiştim o izleri
keskin çizik atılmış; kalbim...
cinayet sanığı, soğuk göz yaşların
ayrılık vakti ölümden, içimden
ve içimde büyüyen bir kız yatar,
saçları kıvrılmış dudaklarına
ve uçurum çözülür gözümden...
gözlerim titriyor, depremler başımda
soğuk rüzgâr uğultusu, kulağımda
içimde bir cinayet, kız uyuyor
kız kalkıyor, düşüyorum…
avuçlarımı tuttum, en uçurum
kendimi bıraktım, en aşağı
düşüyorum, zar'lara doğru…
ve uçurum;
bir cinayet sanığı…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder